لعنتى دقيق تر نگاه كن ... اين خرابه آثار باستانى نيست!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
منم!!!

دریا دریا مهربانی‌ات را می‌خواهم
نه برای دست‌هام
نه برای موهام
نه برای تنم
برای درخت‌ها
تا بهار بیاید.
و تو فکر می‌کنی
زندگی چند بار اتفاق می‌افتد؟

و تو فکر می‌کنی
یک سیب چند بار می‌افتد
تا نیوتن به سیب گاز بزند
و بفهمد
چه شیرین می‌بود
اگر می‌توانستیم
به آسمان سقوط کنیم؟
چند بار؟
راستی
دریای دست‌هات
آبی زمینی است؟

می‌دانی
سیاه هم که باشد
روشنی زندگی من است.
و تو فکر می‌کنی
من چند بار
به دامن تو می‌افتم؟
...
من فکر می‌کنم
جاذبه‌ی تو از خاک نبوده
از آسمان بوده
از سیب نبوده
از دست‌‌هات بوده
از خنده‌هات
موهات
و نگاه برهنه‌ات
که بر تنم می‌ریخت.

چقــــــــــــــدر

کم تــــــــوقع شده ام؛

نه آغوشت را ميـــــــــخواهم،

نــــــــــه يک بوســــــــــــه

نــــــــــه ديگر بودنت را....

همين که بيايی و از کنارم رد شوی کافيست...

مــــــرا به آرامش ميرساند؛
حتی

اصطکاک ســــــــــــايه هايمان...

بســـ کنــــ سآعتــــ…..
دیگــــــر خستـهـ شده امـــ….
آرهـ مَنـ کم آورده امــ….
خودمــ میدآنمــ کهـ نیستـــ…
اینقدر بآ بودنتـــ نبودنشــ رآ به رُخـــَم نکشـــ !

نمیدانم پس از مرگم چه خواهد شد
نمیخواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت
ولی آنقدر مشتاقم که از خاک گلویم سوتکی سازد
گلویم سوتکی باشد به دست طفلکی گستاخ و بازیگوش
و او یکریز و پی در پی دم گرم خویش را در گلویم سخت بفشارد و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد
بدین سان بشکند دائم . . .
سکوتِ مرگبارم را.

مـ ـن رفـتـنـی نـبـودم . . .

تـ ـو بـنـد کـفـش هـایـم را مُـحـکـم کـردی !

خوش به حالشان !!
خوش به حال اونی که …
وقتی درآغوشت آرام گرفت به او میگویی :
قبل تر از تو ، هیچ کس نبود در افکارم . . .

وقتی که تکیه گاه کسی باشی
نباید بلرزی
نباید پایت سُر بخورد….
نه اینکه بترسی که خودت زمین می خوری،
نه !!!
بترسی از اینکه کسی که به تو تکیه کرده زمین بخورد و بشکند...

دو وقــت دلــم مــي گــيــرد ..

يكــي وقتــي بــا "بــــلــــه" جــواب مــي دهــي

يــكــي وقــتــي "شــــمــــا" صــدايم مــي كــنــي ..!!!

چــگــونه صــدايــت كنــم كـه بــا "جــــانــم" جــواب دهــي؟

و "تــــو" صــدايــم كــنــي؟!!

ديگــــــر خاطره ها
کفـــــــاف تنهايي هايم را نميدهند...
بيـــــــا . . . !!!